Zespół przewlekłego zmęczenia – leczenie zmęczenia

Zespół przewlekłego zmęczenia – leczenie zmęczenia

Szósta rano. Znów ten sam irytujący dźwięk budzika. Wstajemy o świcie, w biegu jemy śniadanie, wbiegamy do pracy jak zwykle spóźnieni o wiecznie brakujące 5 minut. Zaczynamy dzień i powinniśmy być wypoczęci i pełni energii. A tymczasem…często tak nie jest. Wycieńczenie fizyczne, brak energii do działania, apatia i przewlekła senność towarzyszą nam niejednokrotnie przez cały dzień. Dodatkowo pojawia się  permanentny niepokój  i napięcie emocjonalne.

Jeśli towarzyszy nam zmęczenie, które utrzymuje się co najmniej 6 miesięcy i dominuje nad innymi objawami to możemy mieć do czynienia z zespołem przewlekłego zmęczenia (CFS- Chronic  Fatique Syndrom). Charakterystyczną cechą dla CFS jest brak poprawy po wypoczynku, a wymarzony urlop, którego nieraz tak niecierpliwie wypatrujemy,  często kończy się nawrotem dolegliwości w starych ogniskach infekcyjnych. Na domiar złego towarzyszą nam problemy z koncentracją, zapamiętywaniem, kłopoty ze snem, wędrujące bóle mięśniowo-stawowe ( bez cech zapalenia). Mogą się również pojawić bóle gardła i bolesne powiększenie węzłów chłonnych. Częste są dolegliwości ze strony układu pokarmowego (zaburzenia odżywiania, wzdęcia, biegunki, zaparcia), ale też stany podgorączkowe, znaczny spadek libido i alergie.  Co charakterystyczne, po zwiększonym wysiłku fizycznym potrzeba znacznie  więcej czasu na regenerację. Wszystkie spośród w/w symptomów wpływają niekorzystnie na zawodową i społeczną aktywność chorego.

Badaczom nie udało się określić jednoznacznej przyczyny występowania CFS. Obok predyspozycji genetycznych wskazuje się na wpływy środowiskowe. Tuż przed eskalacją objawów zawsze uwidaczniają się czynniki wyzwalające, którymi są często infekcje np. CMV, wirusy z grupy Herpes, EBV, HPV czy Chlamydie. Dane statystyczne i liczne obserwacje pokazują, że w obecnych czasach CFS najczęściej dotyka ludzi młodych z przedziału wiekowego 20-40 lat. Przeważają tu kobiety,  osoby często chorujące w dzieciństwie lub w młodości. W wywiadzie zbieranym od osób z tego typu dolegliwościami powtarzają się wspólne elementy:

-rodzice ( szczególnie matki ) z licznymi dolegliwościami zdrowotnymi

-występowanie nietolerancji pokarmowych tuż po urodzeniu

-w okresie dzieciństwa liczne infekcje leczone antybiotykami i sterydami

-po okresie dojrzewania zanik objawów chorobowych, ale też zanik zdolności do gorączkowania

-uczucie zimna w ciele

-kłopoty z  zajściem w ciążę

-wycieńczenie po porodzie

-zbyt ambitne i stresujące życie pod nieustanną presją

Diagnozę zespołu  CFS powinien zawsze poprzedzić szereg badań pod kątem innych poważnych schorzeń. Bezwzględnie należy wykluczyć  choroby nowotworowe, niedoczynność tarczycy, cukrzycę, anemię, WZW typu C, niewydolność nerek, POCHP, bezdech senny, niskie ciśnienie krwi ( poniżej 90/60mm HG).

Pomoc osobom z zespołem przewlekłego zmęczenia musi obejmować szereg działań w zakresie:

-ustalenia optymalnej diety  (określamy typ metaboliczny pozyskiwania energii z żywności, wprowadzamy eliminację źle tolerowanych produktów w diecie)

-przeprowadzenia sanacji jelit (przywracamy biocenozę jelitową, usuwamy pasożyty, eliminujemy patologiczne formy drożdżaków)

-usprawnienia układu trawiennego  (wzmacniamy funkcje wątroby i trzustki)

-uzupełnienia niedoborów minerałów (min. Mg, Fe ) i witamin ( pacjenci z CFS zawsze są niedoborowi, dobieramy suplementy o biologicznej aktywności, tylko takie regenerują)

-pobudzenia mechanizmów detoksykujących wewnątrzkomórkowych i narządowych

-normalizacji układu immunologicznego ( podajemy różne immunomodulatory)

W miarę postępu terapii objaw podstawowy, którym jest zmęczenie zmniejsza się, a ciepłota ciała wzrasta. Z czasem pojawiają się stany gorączkowe podczas zaostrzeń infekcyjnych, świadczy to o uruchomieniu mechanizmów naprawczych. Powoli wraca radość do wielu sfer życia.  Pacjenci dostrzegają też  potrzebę równowagi na wielu płaszczyznach np. jedzenie/picie, praca/odpoczynek, wysiłek fizyczny/relaks, dom/ znajomi.  Wieczny bieg pomiędzy pracą, domem a obowiązkami nie odbija się już niekorzystnie na zdrowiu pacjenta, na powrót pojawia się harmonia i witalność.